احداث سالن مرغداری وتاسیسات آن

مقدمه

در این مقاله می خواهیم به بررسی اصول درست احداث سالن مرغداری وتاسیسات آن بپردازیم.

ساختمان های مرغداری باید  به طریقی ساخته شوند . که در زمستان گرم و در تابستان خنک باشد .

رعایت اصول صحیح ساختمان و عایق بندی سقف و دیوارها و وجود دستگاه های تهویه مناسب از تراکم رطوبت جلوگیری می کند. و مانع مرطوب شدن بستر شده به ترتیب از شیوع بیماری های انگلی ازجمله کوکسیدوز جلوگیری به عمل  می آورد .

در رابطه با ساختمان مرغداری توجه به پنج فاکتور مهم است :

۱ – دائمی یا موقتی بودن لانه

۲ – اندازه ساختمان

      الف: انفرادی،

      ب: ردیفی،

      پ: چند ردیفی،

۳ – ساختمان از نظر پرورش

۴ – شکل از نظر پرورش

۵ – مصالح ساختمانی

ساختمان مرغداری را نباید برای استفاده طولانی در نظر گرفت ، بلکه باید طوری ساخت که حداکثر پس از  ۱۰ تا ۱۵ سال بتوان تغییراتی همراه با پیشرفت های روزمره در امور ساختمانی در آن به عمل آورد .

در هلند عقیده بر این است . که  لانه را برای مدتی حدود ۱۰ سال ساخت تا پس از این مدت بدون این که خسارت زیادی بر مرغداری وارد آید بتوان آن را خراب کرد. و با مصالح باقیمانده لانه جدیدی طبق اصول و قواعد روز بنا نمود.

ساختمان مرغداری  از نظر پرورش شامل  :

۱- ساختمان مرغ مادر (چه مرغ مادر گوشتی چه تخمی)

۲- ساختمان انکو باسیون

۳- ساختمان پرورشی جهت جوجهای گوشتی

ساختمانهای مرغداری از نظر طراحی شامل :

۱- مرغداری گوشتی :

الف: سیستم باز

ب:سیستم بسته

۲- مرغ مادر:

الف : سیستم باز       ب : سیستم بسته

سیستم بسته : الف: سیستم قفس        ب : سیستم بستر

۳-ساختمان انکوباسیون

جدا از نوع پرورش و نوع ساختمان که تقسیم بندی شد . بسته به نوع منطقه و شرایط  آب و هوایی طراحی ساختمان متفاوت است .

یعنی اینکه نوع مصالح مورد استفاده متفاوت است .

بسته به میزان سرمایه گزاری  نیز در انتخاب نوع مصالح دخیل است . چنانچه در مناطق شمال کشور و بسیاری از کشورها  از چوب بیشتر استفاده می شود. جدایی از تفکیک موارد بالا جهت تهیه ساختمان مرغداری از هر نوع که باشد طراحی آن در مناطق ایران به شرح زیر است :

شکل ساختمان :

ساختمان را ممکن به اشکال ، ساده و دو سقفی ساخت . در نوع ساده که بیشتر در مرغداری های کوچک عمل می شود . از یک سقف مسطح و یا شیبدار استفاده می شود.

شیب از جلو به عقب است واین کار هم سبب گرفتن نور بیشتری می گردد . و هم آب باران در جلوی ساختمان جمع نمی شود . در ساختمان دو سقفی ، تهویه به خوبی صورت گرفته سقف اصلی شیب دار است . و فضای بین سقف اول ودوم بعنوان انبار می تواند مورد استفاده قرار گیرد .

مصا لح ساختمانی :

شامل چوب و آجر و سیمان و بلوک و همچنین ورق های فلزی و آلومنیوم و یا ایرانیت ، البته استفاده ازهرکدام از این مصالح دارای معایب و مزایایی است .

ساختمانهای اداری ومسکونی باید در مدخل فارم احداث شوند . اولین قدم در احداث واحد مرغداری محل مزرعه است . و  باید به نحوی انتخاب شود .که با سایر مراکز پرورش فاصله داشته باشد.

البته با توجه به اینکه بیماری های مثل نیوکاسل و برونشیت از مسافت های بسیار دور و از طریق مواد به راحتی منتقل می شود . و بعضی ازعوامل بیماری زا مثل   MG از طریق تماس مستقیم و توسط انسان و یا مواد مختلف منتقل می شود.

درمناطقی مثل شمال کشور که رطوبت نسبی زیاد است  . و امکان استفاده از سیستم خنک کننده تبخیری موجود نیست، سیستم آشیانه های باز توصیه می گردد .

عملیات ساختمانی :

پی ساختمان در صورت دائمی بودن ساختمان باید به پی آن توجه زیادی نمود. تا بدین وسیله رطوبت لانه را به حداقل رساند. و ضد عفونی در آن به خوبی صورت گیرد.

در کشورهای اروپایی و آمریکایی در لانه های دائمی برای پی از کانگریت یا سمنت استفاده می گردد .در ایران برای پی و پایه های ساختمان از شفته (مخلوط آهک،خاک، سنگ . آب) استفاده می کنند.

عمق پی ۱۵ تا ۶۰ سانتیمتر، و عرض آن حداقل دو برابر عرض دیوار باید باشد. پی حداقل ۴۰ سانتیمتر از سطح خاک بالاتر باشد تا رطوبت نتواند به آسانی در لانه نفوذ کند .کف باید طوری باشد که به هر طریق از نفوذ رطوبت زیرین  جلوگیری نماید. کف بایستی قابل شستشو باشد و بتوان آن را ضد عفونی کرد .

از زمین طبیعی به عنوان کف جایگاه نمی توان استفاده کرد .کف جایگاه باید حداقل ۲۵ الی ۳۰ سانتیمتر از کف زمین بلندتر باشد تا از خشک بودن لانه اطمینان حاصل کنیم .

کف ها امروزه به دو صورت ساخته می شوند :

۱- کف توری :

کف توری در ایران زیاد معمول نیست . در اسرائیل و آمریکا و کشورهای اروپایی مورد استفاده قرار می گیرد . حدود یک متربلندتراز کف اصلی تور سیمی یا پرده های چوبی نصب می شود . از محاسن این روش مرغ ها برروی فضولات خود قرار نمی گیرند . از نظر بهداشتی بسیار مناسب اماگران قیمت است.

۲-کف معمولی :

این کف ها رامی توان بدون استفاده از مصالح ساختمانی یا با استفاده از مصالح ساختمانی بنا نمود . بدون استفاده از مصالح ساختمانی فقط در لانه های موقتی به کار می رود.

در ساختن کف می توان از مصالحی چون کف سیمان، کف چوب، کف آجر استفاده نمود  .

رایجترین کف در ایران به شرح زیر است :

۲۰ سانتیمتر از سطح زمین را شن ریزی می کنند . و آن را باید خوب کوبید و طبقه ای از بتون به ضخامت ۸ تا ۱۰ سانتیمتر کشید بعد عایق بندی یا قیروگونی کرد.در آخر لایه ای به ضخامت ۴ تا۵ سانتیمترسیمان بر روی قیر گونی کشید .

دیوار ساختمان:

بسته به نوع وشکل ساختمان دیوارها فرق می کند . معمولاً دیوار ساختمان های انفرادی ساده وکوتاه وارتفاع در ساختمان های چند ردیفی وآنهایی که دارای سقف دوگانه هستند، بلندتر است . ارتفاع در ضلع جنوبی بلندتر از شمالی است . در داخل لانه نیز از یک سری دیوارهای کوتاه به منظور جداسازی قسمت های مختلف استفاده می کنند ، این دیوارها به طور معمول از تورهای سیمی ساخته می شود .

دو نوع از دیوارهای مناسب در مرغداری :

۱-استفاده از بلوک های سیمانی توخالی ۲۴ سانتیمتر طرف داخل بلوک ها را توسط ورق های پرس شده واز کاه به ضخامت ۵ سانتیمتر پوشانده توسط میخ به دیوار چسبانده از سطح زمین تا ارتفاع یک متری سیمان کاری نموده وبقیه را گچ کاری می کنند. طرف خارجی را برای جلوگیری از نفوذ باران سیمان کاری می کنند .

۲- استفاده از آجر معمولی وعایق کاری نمودن  همچنین استفاده از ورق های آلومنیوم یا نئوپان رنگ شده استفاده کنند. و طرف بیرون را سیمان کاری کنند .

سقف:

با توجه به امکان تبادل سریع حرارتی در سقف آشیانه های مرغداری باید سعی در عایق کاری این قسمت از ساختمان نمود  .

سقف دارای انواع زیر است :

سقف ساده ،  سقف شیبدار ، سقف شیبدار با زاویه مساوی ، سقف شیبدار با زاویه نا مساوی .

در و پنجره:

درها از نظر اندازه باید بزرگ نباشند . حداقل یک متر پهنا ودو متر بلندی داشته باشند . تعداد پنجره ها را باید حداقل گرفت .

در مناطق سردسیر باید از چوب استفاده کرد. و درمناطق خیلی سرد بهتر است پنجره ها دوبل باشند .

مساحت پنجره تابعی از سطح آشیانه است به متوسط۲۰ /۱ تا ۲۵ /۱ سطح آشیانه به پنجره اختصاص  می یابد  . پنجره هرچه به کف نزدیک تر باشد ، آفتاب بیشتری به کف خواهد تابید در مناطق سردسیر برای حداکثر استفاده از نور وگرما پنجره ها را  باید حتی المکان  به کف نزدیک کرد .

البته پیشنهاد می شود که با توجه به هزینه ها و مسائلی چون ، تنظیم نور سالن ، جلوگیری از ورود آلودگی به داخل سالن و …از سیتم ویندولس (بدون پنجره ) استفاده شود .

ارتفاع سالن در مناطق سردسیر   ۴ / ۲ متر و در مناطق گرمسیر ۳ متر باید باشد .

روش های پاک سازی سالن مرغداری:

بازار تخم مرغ قابل جوجه کشی و جوجه گوشتی در سراسر جهان به سمت تقاضا برای تولیدات عاری از بیماری پیش می رود. دراین رابطه صنعت پرورش مرغ گوشتی نیز به تنظیم واعمال استانداردهای جدید برای غذا ادامه خواهد داد .

پاک سازی صحیح و موثر سالن های مرغداری این اطمینان را ایجاد میکند. که بیماری ازگله ای به گله دیگر منتقل نمی شود. و مصرف کننده را نیز در برابر بیماری هایی که از طریق غذا منتقل می شوند محافظت می کند.

این مقاله قصد دارد که توجه را به سمت جنبه های مهم پاک سازی سالن های مرغداری جلب  کند .

اهداف

پاک سازی و ضد عفونی سالن به طوری که تمامی عوامل بالقوه بمیاری زا برای انسان و پرنده ، حذف شده تعداد باکتری ، ویروس ، انگل و حشرات باقی مانده آن قدر کاهش یابند .که تاثیر آن ها برروی سلامت آسایش و عملکرد گله بعدی به حداقل برسد .

طراحی سالن های مرغداری

طراحی سالن و تجهیزات مرغداری باید به گونه ای باشد. که بتوان به آسانی و به نحو موثر آنها را تمیز کرد.

سالن های پرورش باید دارای کف بتونی ، سقف ودیوارهای قابل شستشو و کانال های تهویه قابل دسترس بوده فاقد ستون و مهارهای افقی باشند .پاک سازی و ضد عفونی کف های خاکی غیرممکن است .

وجود یک سطح بتونی یا شنی در اطراف سالن های مرغداری به عرض ۱ تا ۳ متر از ورود جوندگان به داخل سالن ممانعت کرده در عین حال محلی را برای شستشو و چیدن تجهیزات خارج شده از سالن فراهم می اورد .

روش کار

در این مقاله اصول پاک سازی و آماده سازی مطلوب وموثر سالن مرغداری به طور خلاصه بیان می شود پاک سازی را می توان به مراحل زیر تقسیم بندی کرد .

برنامه ریزی :

برای پاک سازی موفق لازم است که همه عملیات به موقع انجام گیرد.  بهترین زمان برای پاکساز و نگهداری از مرغداری بعد از تخله می باشد.

ضروری است که در برنامه گنجانده شود. برای این که تمامی وظایف با موفقیت اجرا شود. لازم است یک برنامه مفصل با جزئیات ، تاریخ ، دفعات ، کارگر و تجهیزات مورد نیاز قبل از تخلیه مزرعه ، تدوین شود .

کنترل حشرات :

حشرات ، ناقلین بسیار مهم بیماری ها هستند. و قبل از آن که در قسمت های چوبی ویا درمحل های دیگر مخفی شوند ، باید نابود گردند. به محض خارج شدن پرندگان از سالن و درحالی که هنوز سالن گرم است . بستر ، تجهیزات و تمامی سطوح سالن با یک حشره کش مناسب باید اسپری گردد.

روش دیگر استفاده از یک حشره کش مناسب دو هفته قبل از تخلیه می باشد . عمل سم پاشی باید قبل از گاز دادن سالن ها تکرار گردد .

اسپری اولیه :

با استفاده از یک اسپری ضد عفونی کننده کم فشار بر روی تمامی قسمت های داخلی سالن از سقف تا کف محلول پاک کننده پاشیده شود.

تا هنگام جابجا کردن و تخلیه بستر وتجهیزات ، گردو غبار بلند نشود.

در سالن های باز قبل از اسپری کردن باید پرده یا ورودی هوا بسته باشد.

خارج کردن تجهیزات :

تمامی تجهیزات و لوازم از قبیل آبخوری ها ، دانخوری ها ، چوب خواب ها ، لانه های تخمگذاری و قطعات مربوط به پن ها و …. باید از سالن خارج کرد . ودر محوطه بیرونی سالن قرار داد.

ممکن است برداشتن لانه های تخم گذاری خودکار میسر نباشد. که در این مورد برخورد دیگری لازم است .

تخلیه بستر:

تمامی بستر و ضایعات باید به خارج از سالن منتقل گردند. تریلرهای مخصوص حمل کود باید قبل از بارگیری در داخل سالن قرار گیرند.

جهت اجتناب از پراکندگی در  بستر در محوطه بیرون سالن لازم است .

تریلر های حامل بار قبل از ترک سالن باید بوشانده شوند.

چرخ های تریلرها درموقع خروج از سالن باید برس زد، و با محلول ضد عفونی کننده اسپری گردند .

دفع بستر :

مواد بستر و کود باید به فاصله حداقل ۵ /۱ کیلومتر دورتر از مزرعه منتقل شوند . و طبق قوانین دولتی و محلی به یکی از روش های زیر معدوم گردند :

• روی یک زمین مزروعی قبل از کشت پخش گردد و به مدت یک هفته با خاک شخم زده شود. تا بستر و خاک با هم مخلوط شوند .
• در محل دفن زباله یا گودال دفن شوند.
• به صورت پشته جمع کرده تا گرم شود و به مدت حداقل یک ماه قبل از پخش در چراگاه به همین شکل نگهداری شود .
• مواد بستر و کودها را بسوزانیم.